Próbowałam.

Moja postanowienie noworoczne to było: więcej blogować.

Najpierw zająć się blogiem, a potem myśleć o jakimkolwiek innym istnieniu w sieci.

Bo blog jest mój. Bo zależy mi na tym miejscu. (W końcu za niego płacę ;) i naprawdę lubię to miejsce. Ja jestem taka z innej epoki…. długie bloki tekstu mnie nie zrażają.)

Ale rzeczywistość przyszła i roześmiała mi się w twarz ;). Pandemia, zdalne nauczanie, ząbkowanie… moja rutyna co chwilę rozsypywała się jak domek z kart. Myślę, że same wiecie lepiej niż ja ;). To nie to, że nie szydełkuję. Ale postanowiłam, że to, co uwielbiam, czyli pisanie wzorów, robienie zdjęć, zarażanie innych szydełkowaniem – musi poczekać. W końcu tylko raz w życiu mój synek ma prawie 2 latka. I ta głupia pandemia też, mam nadzieję, to tylko etap, który za jakiś czas zapomnimy…

@woolfriends

Dlatego jeżeli tęsknicie (a tęsknicie, nie? ;)), zapraszam Was na Instagram – tam pojawiam się w relacjach, które są dalekie od ideału, ale przynajmniej są! Tu na blogu postaram się co jakiś czas wrzucić super przydatną treść, a tam dzieje się życie – dzieci się bawią, tworzą (czasem nawet szydełkują lub robią na drutach), ja szydełkuję po nocach. Będę się bardzo cieszyć, jeśli odezwiecie się tam do mnie i będziemy w kontakcie! Mój profil znajdziecie wpisując @woolfriends (albo klikając). Do zobaczenia!

Monika